چای

     
    او برایم آنقدر هست که صبح وقتی از خواب بیدار می شوم، یادم می رود دست و صورتم را بشورم و یک راست می روم به آشپزخانه و زیر کتری را روشن می کنم و چای دم می کنم. آنقدر به دم کردن چای صبح ها عادت کرده ام که بعضی وقت ها فکر می کنم اگر قرار نبود صبح ها شعله زیر کتری را روشن کنم، چه کار می کردم؟! ادامه...
نظرات 2 + ارسال نظر
صددف فرزاد شنبه 30 مهر 1384 ساعت 01:52 http://darnahayat.blogspot.com

من خیلی با این گونه نوشته ها آشنا نیستم اما این به نظرم فوق الغاده لطیف بود ومهم ووای بر روزی که این احساسات و ارزش ها نادیده گرفته بشن

محمد شنبه 30 مهر 1384 ساعت 09:21 http://www.ssmohammad.blogsky.com

نه همیشه !

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد