هر از گاهی یه فال حافظ می خرم . هیچ دوست ندارم استخاره کنم . اما دلم
نمی یاد دست این پسر کوچول های فال فروش رو رد کنم .
اون قدر محو معصومیت این بچه های کوچیک می شم که همیشه یادم میره نیت کنم .
چی به سر ما ایرانی ها داره میاد؟؟؟!
به قول استاد هیچ وقت این قدر ظلم پذیر نبودیم !
این روزها به این فکر می کنم که با یک رای کوچک ( چه دادن ، چه ندادن ) ما هم قسمتی از این فضاحت عظیم رو عهده دار میشیم .
چه مسئولیت دشواریه برای زندگی خود و دیگران تصمیم گرفتن ...
و اونها چه راحت این زندگی ها رو به بازی می گیرند ... .
مثل هميشه مختصر و مفيد
دوست گرامی با درود فراوان..می دانی حتی مسئولیت بزرگ کردن یک کودک چنان سنگین است که پدومادرهای متعهد و آگاه در انجام آن در می مانند..پشت بمردم می شود تا بالاترین مقام ها بالا رفت ولیکن..برپایه های سست و فروریختنی!
تندرست و شاد کام باشی نازنین.
سلام مادمازل
چقدر خوشحالم که دوباره شروع به نوشتن کردی .
راستش به قول دوستی ( مختصر و مفید ) . همیشه از این نوشته ها خوشم اومده .
اگه قابل بدونی با اجازه خودت میتونم لینک شما رو در وبلاگم بزارم ؟
موفق باشی و شاد . مرسی از اینکه برایم نظر دادی . خوشحالم کردی