بعضی شبها دلم می خواد چراغ خواب روشن باشه
نه از اون شب هایی که از تاریکی می ترسم...
از اون شب هایی که از دیدن سیر نمی شم.

تو نور محو آباژور، ستاره های روی دیوار رو می شمرم
و سعی می کنم که خوابم نبره...

به سقف زل می زنم
و احساس امنیت می کنم از این که بالای سرم هست

و صدای تیک تیک ساعت
حس قشنگ تو خونه بودن رو بم میده .