فنجان قهوه ام را تا آخر سر می کشم .
تفاله هایش به سرفه ام می اندازند.
در عوض هیچ کس نمی فهمد ته فنجان ، چه برایم مقدر کرده اند .




نظرات 2 + ارسال نظر
سهیک*** یکشنبه 21 فروردین 1384 ساعت 11:46 http://www.tabar.blogsky.com

دوست بسیارنازنینم درود...من فکر میکنم اگرما به تقدیر وپیشانی نویس واینگونه تئوریهای غیر علمی بیاندیشیم در زندگی از پویائی وتحرک وتفکروتعمق باز می مانیم جرا که همیشه ازسرناچاری! به انتظارتقدیر می نشینیم!!ولی بی باورمن آینده ما دردست خود ماست وهیچکس بجزخود ما در ساخت ویا ویرانی آن نقش ندارد...همیشه خنده برلب میخواهمت...بدرود مهربانم..

حسام یکشنبه 21 فروردین 1384 ساعت 12:29 http://www.pantheon.persianblog.com


مات و مبهوت !

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد